þriðjudagur, desember 26, 2006

Slæm þróun hjá stuðningsmönnum (langt)

Það hefur nú gerst það sem ég óttaðist, en vonaði að myndi aldrei gerast. Stuðningsmenn Spurs eru margir hverjir dottnir niður á það lága plan sem oft hefur einkennt stuðningsmenn Liverpool. Nú er ég að tala um íslenska stuðningsmenn og ekki alla sem einn.

Þetta fylgir oft góðum árangri tímabilsins á undan. Stuðningsmenn verða gráðugir og búast við að nú komi risastórt stökk upp á við. Það muna kannski einhverjir eftir því þegar Liverpool tókst hið ómögulega. Þeir unnu meistaradeildina þrátt fyrir að þeir hafi verið það lið í Englandi og líklega meistaradeildinni líka sem áttu við hvað mest meiðslavandræði að stríða. Þeir unnu svo úrslitaleikinn með einhverjum dramatískasta hætti sem hægt er að hugsa sér. Fyrir tilstilli þessa afreks mun ég alltaf virða Liverpool FC. Svo byrjaði næsta tímabil og þegar aðeins 10 deildarleikir voru búnir af tímabilinu voru margir af þeirra áðdáendum (minni enn og aftur á að ég er að tala um íslensku aðdáendurna) farnir að heimta uppsökn Benitez þar sem liðið var ekki að vinna alla sína leiki. Þeir vildu sjá hæfari þjálfara taka við. Þessi hópur fólks sem kallaði sig aðdáendur Liverpool fékk mig til að missa nánast allt álit á þeim öllum. Þvílík hneysa og heimska. Þarna voru þeir með þjálfara sem gerði kraftaverk, svo stórt kraftaverk að Liverpool hefðu átt að bjóða honum æviráðningu.

Ég hef nú gert mér grein fyrir því að það er alltaf þessi vanþakkláti hópur aðdáenda til í hverju félagi. Hann virðist hinsvegar vera ógnarstór og áberandi hjá Liverpool. Á þessu tímabili hefur þetta að sjálfsögðu haldið áfram hjá þeim. Í byrjun gekk illa hjá Liverpool í deildinni. Maður þurfti ekki að bíða lengi eftir að menn vildu aftur sjá Benitez hverfa frá störfum. Þessi hópur að sjálfsögðu þagnar alltaf jafn skjótt og vel gengur, en eru jafnfljótir að gleyma velgengninni ef leikur tapast. Þetta á ekki aðeins við um þjálfarann. Ef leikmaður á slæman leik er þessi hópur tilbúinn að ata leikmanninn skít og krefjast þess að nýr leikmaður verði keyptur í staðinn. Hlægjilegasta dæmið hvað þetta varðar var í fyrra þegar umræða hóps Liverpoolmanna um að Reyna markvörður væri ekki nægjilega góður og vildu fá annað hvort Dudek eða nýjann markvörð. Þetta er auðvitað hlægilegt af þeim ástæðum að Reyna stóð sig mjög vel á síðasta tímabili og var m.a sá markvörður sem náði að halda hreinu markinu í flestum leikjum. Hann hélt minnir mig hreinu í 20 af 35 leikjum sínum. How much is enough?

Nú er ég ekki að segja að aðdáendur eigi bara að brosa falsbrosi þegar illa gengur. Að sjálfsögðu er hluti af leiknum að hafa skoðun á hlutunum. Það má auðvitað gagnrýna það sem manni finnst hafa mátt gera betur og þar fram eftir götunum. En gagnrýnin verður þá líka að vera réttmæt. Það sér það hver maður að þessi hegðun þessa hóps stuðningsmanna Liverpool er auðvitað ekki réttmæt. En ég vill ljúka umræðu minni um Liverpool með að benda á að það eru ekki allir stuðningsmenn þeirra hér á Íslandi sem haga sér svona. Það eru fjölmargir þeirra sem standa við bakið á leikmönnum og þjálfara sinna manna, jafnvel þó hlutirnir séu ekki að ganga upp á akkúrat þeim tímapunkti. Þeir stuðningsmenn hljóta virðingu fyrir mínum augum.

Nú víkur sögunni að Spurs.
Þessi hópur stuðningsmanna sem vill stórbrotinn árangur ellegar brottrekstur þjálfara og sölu leikmanna hefur nánast ekki þekkst hjá stuðningsmönnum Spurs. Ég gerði mér þó alltaf grein fyrir að þetta gæti komið upp hjá stuðningsmönnunum eftir að hafa náð góðum árangri í fyrra. En ekki í þessum mæli. Þegar ég horfi til baka yfir það sem af er þessu tímabili er árangurinn frábær. Það er í raun ótrúlegt að við skulum hafa náð þessum árangri. Við skulum átta okkur á því að við skiptum út næstum því helmingnum af liðinu okkar fyrir þetta tímabil! Leikmenn eins og Cimbonda, Ekotto, Ghaly, Zokora, THUDD, Steed og Berbatov komu allir nýjir inn (THUDD telst sem nýr leikmaður í byrjunarliðinu). Það er auðvitað ekki við því að búast að liðið nái að vinna eins og smurð vél þar sem allir leikmenn gjörþekkja allar hreyfingar samherjanna svona til að byrja með. Það er því eftir á að hyggja hægt að segja að "slæm byrjun" á mótinu hafi verið nokkuð eðlileg. Ég set slæm byrjun innnan gæsalappa, því mér finnst tímabilið hafa spilast ágætlega, jafnvel vel. En mjög margir eru mér ekki sammála. Horfum nú á hvað hafði gerst á sama tímabili í fyrra. Við höfðum startað bestu byrjun Spurs frá upphafi úrvalsdeildar. Þetta var magnaður árangur! Það er kannski til of mikils ætlast finnst mér að ætla að gera slíkt hið sama annað árið í röð. Hins vegar höfðum við staðið okkur algjörlega ömurlega í keppnum utan PL. Það er reyndar bara um eina að ræða og þar duttum við út á móti liði sem var á mörkum þess að vera atvinnulið (Grimsby). Það var því ætlast til þess að við myndum gera betur á þeim vetvangi.

Horfum nú á þetta tímabil. Við höfum verið að strögla á útivöllum í vetur. Það er í raun það eina sem hægt er að setja út á liðið. Við höfum unnið hvern einn og einasta leik í evrópukeppninni og flugum í gegnum riðlakeppnina, langefstir! Við höfum spilað svo vel að það er hátíð í hverjum einasta leik. Við höfum líka spilað í keppninni þar sem við duttum út í fyrstu umferð í fyrra. Við höfum þar líka unnið hvern og einn einasta leik og erum komnir í undanúrslit. Við unnum Chelsea í vetur. Þvílíkur draumur. Við höfum ekki unnið top 4 í fjöldamörg ár og voru menn orðnir ansi þreyttir á því að geta aldrei unnið neitt af þessum topp liðum. Við höfum unnið okkar fyrsta stórsigur í 1 og 1/2 ár þetta tímabilið þegar við unnum Charlton 5-1. Það eru í raun bara 5 stig í að við náum 4. sætinu sem við sátum í fyrra.

Það er því nokkuð ljóst að liðið hefur verið að standa sig ansi vel þrátt fyrir allt og að mínu mati betur heilt yfir en í fyrra. Það er svakalega gott ef við tökum mið af því að liðið er gjörbreytt og að á sama tímabili í fyrra vorum við að setja félagsmet í úrvalsdeildinni. En þrátt fyrir þetta er kominn þessi hópur stuðningsmanna sem ég var að tala um í sambandi við Liverpool. Það eru að spretta upp umræður hvort það sé tímabært að reka Jol og leikmenn fá skítkastið ef þeir standa sig ekki. Ef við byrjum á að skoða hvort þetta sé réttmætt varðandi Jol. Jol er sá stjóri sem hefur lang besta sigurhlutfallið af öllum stjórum Spurs frá upphafi úrvalsdeildar. Hann er í raun með 6. besta sigurhlutfallið af öllum stjórum Spurs frá stofnun félagsins. Hann náði að fara með Spurs upp í nýjar hæðir á síðasta tímabili og er einn snjallasti stjórinn á leikmannamarkaðnum sem ég man eftir að Spurs hafi haft. Hann er að gera góða hluti á þessu tímabili, þó auðvitað hafi ekki hlutirnir verið að ganga upp á útivöllunum. Auðvitað er þetta þvílík vitleysa að annað eins er fáheyrt, nema auðvitað hjá þessum hóp Liverpoolmanna. Ef maður ber saman þessi vandræði á útivöllunum miðað við allt annað, sjá náttúrulega allir að það réttlætir auðvitað ekki brottrekstur þjálfarans.

Svo er hitt sem ég hef minnst á, óþolinmæði gagnvart leikmönnum. Þeir eru margir sem hafa mátt þola óvægna og á stundum óréttláta gagnrýni ákveðins hóps stuðningsmanna sinna. Defoe, Keane, Zokora, Ekotto og Robinson eru þeir sem hafa mátt þola óréttmæta gagnrýni á þessu tímabili. Þessir leikmenn hafa kannski ekki alltaf staðið undir væntingum, og sumir hafa bara ekki verið að standa sig yfir höfuð. En á meðan við erum stuðningsmenn þessara leikmanna fynnst mér að við ættum að gagnrýna þá á sanngjarnann hátt en ekki ráðast á þá á stundum með svívirðingum. Stuðningsmenn Spurs á Englandi eru ekki taldir einir þeir bestu á Englandi vegna þess að þeir ráðast á eigin leikmenn. Þeir hljóta þessa virðingu vegna þess að þeir standa með sínum mönnum.

Það sem gerði kannski útslagið með að ég skrifaði þennann pistil var aðför stuðningsmanna að stolti okkar Spursaðdáanda. Eno, eða Englands number one; Paul Robinson fékk heldur betur að heyra það á spjallborði Spurs.is eftir leikinn gegn Newcastle. Robbo greyjið hefur verið að strögla svolítið það sem af er tímabili. Hann hefur líka fengið að heyra það. Það er svosem í lagi að menn bendi á staðreyndir og þurfa ekkert að fara undir rós með það. Hann hefur hinsvegar verið að koma til nú í desember og spilað mjög vel. Hann átti stórkostlegan leik gegn Man. City. Eins og við var að búast voru menn ekkert að heimta bekkjasetuna á hann á meðan hann spilar svona vel. En um leið og hann misstígur sig (líkingamál) í einum leik eru sumir stuðningsmenn tilbúnir að stökkva á hann líkt og hýenur á hræ.

Ég er ekki að segja að Robinson hafi ekki átt óvægna gagnrýni skilið. Stuðningsmenn vænta þess að leikmenn leggji sig alla fram í leikjum. Ekki aðeins vegna þess að þeir þyggi milljónir í laun fyrir það heldur líka af því að þeir eru þeirra forréttinda aðhljótandi að fá að spila með liði sem sérhvern ungann markmann dreymir um að spila með. En um leið og við tökum það að okkur að gagnrýna verðum við alltaf að spurja okkur að því hvort gagnrýnin sé réttmæt. Ég ætla að leyfa mér að byrta nokkrar setningar af þræði spurs.is spjallsvæðisins um leik Newcastle og Tottenham. Þetta var skrifað eftir leikinn. Ég ætla ekki að fara setja út á hluti sem sagðir eru í hita leiksins.

Robinson - leikurinn hefði kannski endað með jafntefli ef hann hefði ekki ákveðið að vera svona feitur og með lokuð augun.

Fyrst þurfti ég að horfa uppá liðið mitt áskæra hrauna í sig þökk sé lélegasta markverði deildarinnar sem var besti maður Newcastle í dag
Þetta finnst mér vera dæmi um óréttmæta gagnrýni. Ég er þó ekki endilega að setja höfunda þessara innleggja í hópinn með þessum óþreyjufullu stuðningsmönnum. Þetta eru aðeins dæmi. Svona árásir eiga heima hjá stuðningsmönnum keppinautana. Mér finnst það felast í orðinu stuðningsmaður að þú styður þitt lið og þína leikmenn. Eins og ég kom inná áðan hafði Robbo verið búinn að standa sig mjög vel það sem af var mánaðar. Ég er svolítið hræddur um að verða misskilinn með að það megi ekki gagnrýna. Ég endurtek því að það er munur á réttmætri gagnrýni og óréttmætri. Ég sé ekki að holdafar Robbo hafi neitt með mistök hans í þessum leik að gera. Mér finnst það líka óréttmæt gagnrýni að kalla hann lélegasta markvörð deildarinnar. Það gæti alveg verið hægt að rökstyðja það að Robbo hafi átt mjög slæmt tímabil á sanngjarnann hátt. En það er enginn rökstuðningur á bakvið þessar ásakanir.

Ég er lönguhættur að reyna að stjórna því hvernig stuðningsmenn eiga að haga sér og hvernig þeir eiga ekki að haga sér. Þessi færsla er því ekki tilraun til þess. Færslan lýsir hinsvegar minni skoðun á þeim hópi sem "styðja" lið sitt með þessum hætti. Ég hef eflaust einhverntíma dottið í þá gryfju að dæma með óréttmætum hætti, ég reyni þó alltaf að fara yfir gagnrýnina og spurja mig að því hvort hún sé réttmæt. Það sem varð til þess að ég ákvað upphaflega að taka þátt í umræðum á netinu um Spurs var það hvað stuðningsmenn Spurs voru yfirleitt málefnalegir og sanngjarnir í gagnrýni sinni á liðið og leikmenn. Vonandi heldur það áfram.

6 ummæli:

Nafnlaus sagði...

Get alveg verið sammála um þessa skítkast gagnrýni enda tel ég mig ekki vera í þeim hópi sem lætur frá sér svona gagnrýni, þrátt fyrir að hafa oft á tíðum átt erfitt með mig. Aftur á móti held ég nú að stór hluti af þessu sé sagt og skrifað í svekkelsiskasti strax eftir leik.

Nú er ég ekki að halda fram að árangurinn í ár sé algjörlega óviðunandi, hann er bara býsna góður að mörgu leyti. Þó svo að árangur okkar á síðasta tímabili hafi verið sá besti í mörg ár þá finnst mér afskaplega eðlilegt að menn krefjist ennþá meiri árangurs á þessu tímabili. Sérstaklega í ljósi þess að fyrir þetta tímabil minnir mig að við höfum eytt eitthvað um það bil 30 milljónum punda, sem mér finnst bara vera dágóður peningur. Nú man ég ekki alveg hvernig þetta var fyrir tímabilið, hverjir eyddu mest en þar höfum við áreiðanlega verið ofarlega á blaði, þá ætla ég ekki að bera okkur saman við Chelsea þeir eru alveg sér á báti. Auk þess þá spiluðum við eina átta æfingaleiki fyrir þetta tímabil sem er næstum því fjórðungur af deildinni. Ef menn ætla sér að vera í baráttu um einhver sæti þá myndi ekki duga að vera stikk frí einn fjórða af deildinni á meðan liðið væri að slípa sig saman. Hjá liðum sem ætla sér að verða eitthvað betri þá kemur þetta alltaf til með að vera svona, það koma á hverju ári inn nýjir leikmenn, hafi félagið á annað borð efni á því. Þess vegna vil ég meina að þessir átta leikir verði að vera nóg hjá mönnum sem æfa saman tvisvar á dag og eru atvinnumenn í faginu. Ég veit satt best að segja ekki hvort þetta hafi verið hefðbundið undirbúningstímabil vegna heimsmeistarakeppninnar. Á móti kemur að æfingaleikirnir fyrir tímabilið voru sennilega skipulagðir með evrópukeppnina í huga og það tekur oft tíma fyrir erlenda leikmenn að komast inn í enska boltann. En í rauninni voru það bara þrír menn sem ekkert höfðu komið nálægt enska boltanum fyrir þetta tímabil, Berbatov, Zokora og Ekotto. Hinir nýju mennirnir voru allir með reynslu úr ensku deildinni, nema ef vera skildi Galy, en hann hafði verið hjá okkur síðan í janúar þó svo að hann hafi ekki spilað neitt. Svo má líka segja að beinagrindin í liðinu sé nánast sú sama og var í fyrra.

Ég skil vel að menn séu oft á tíðum svekktir, argir og hundfúlir. Við erum að horfa á liðið okkar í einum leik spila eins og engla(reyndar er það ekki alveg rétt vegna þess að það er nánast í hverjum leik sem kemur slæmur kafli). Í næsta leik ná svo leikmenn að detta niður á svo ótrúlega lágt plan að þeir virðast nánast óþekkjanlegir frá því leiknum á undan. Það pirrar mig alveg óendanlega. Þetta er reyndar bæði gömul saga og ný hjá Tottenham, óstöðugleiki.

Að lokum varðandi Robinson og gagnrýnina á hann. Þá var ég ekkert að byrja á henni eftir leikinn á móti Newcastle. Þetta er eitthvað sem ég er búinn að halda fram lengi. Hef sagt það áður og segi það enn, hann er ekki nógu góður. Það að hann sé landliðsmarkvörður Englendinga segir mér bara það að Englendingar eigi ekki nógu góða markverði. Einhver á spjallinu kallaði þetta íhaldsemi Englendinga þ.e.a.s. það að Robinson væri ennþá númer eitt. Hvers vegna er enginn Englendingur hjá toppliðunum? Ekki einu sinni varamarkverðir. Vissulega hefur maður séð hann bjarga vel og allt það en gallarnir eru bara fleiri en kostirnir, úthlaupin eða kannski öllu heldur skorturinn á þeim, langskotin og svo er hann bara ekki nógu stöðugur. Á síðasta tímabili þá voru það hann og Stalteri sem voru að gera afdrifaríkustu mistökin.

Sicknote sagði...

Margt sagt þarna af viti en...

Horfum aðeins á hvaða lið hafa verið að standa sig best og hver hafa ekki verið að standa sig. Tökum dæmi um lið eins og Liverpool, Newcastle og Tottenham. Þau hafa öll gert miklar mannabreytingar og eytt miklum peningum í leikmenn. Á móti nægir að benda á Man U. sem aðeins hefur gert eina breytingu á liðinu sínu. Þetta er ekki spurning um hvað þú eyðir miklu, það er ekki það sem tryggir árangur.

Það hafa ótalmörg lið skotist upp á stjörnuhimininn á einu tímabili. Við munum eftir að Everton náði 4 sætinu fyrir stuttu. Blackburn og Leeds hafa líka skotist upp á meðal toppliðanna svo einhver séu nefnd. Það er hægt að draga lærdóm af þessu. Þú festir þig ekki í sessi sem eitt af stóru liðunum á einu tímabili. Það má segja að miðað við það sem við höfum séð af Spurs undanfarin ár hafi árangurinn í fyrra verið ákveðið stökk.

Ég er líka nokkuð viss um að hjá öllum liðum sem taka svona stökk uppávið byrjar græðgin hjá stuðningsmönnum. Þeir vilja að nú geri liðið enn betur og taki annað stórt stökk. Það sjaldnast gengur þó eftir. Varanlegur árangur næst með stöðugri þróun en ekki með stöðugum stökkvum. Það er því eðlilegt að stuðningsmenn byðji um að liðið standi sig ekki verr en í fyrra heilt yfir. Jafnvel að þeir krefjist þess að þeir bæti sig aðeins frá því fyrra. Bara þannig að það sé einhver stígandi í liðinu.

Þú talar svo um að þessir 8 æfingaleikir hafi verið nóg til að slípa menn saman. Horfum aðeins á það þá líka að þeir sem spiluðu ekki æfingaleikina en eru að spila núna voru m.a Zokora, King, Robbo, Jenas, Lennon, Chimb. og Steed. Það er náttúrulega út í hött að liðið geti spilað sig saman þegar þessa menn vantar í hópinn, er það ekki? Það var einfaldlega ekki sama lið sem spilaði æfingaleikina og spilar leikina í dag.

Mér finnst ekkert að því að stuðningsmenn gagnrýni Robbo. Ef þeir segja að hann sé ekki nægjanlega góður fyrir liðið er það líka í lagi, svo fremi sem þeir geta rökstutt það. Ég skal vel viðurkenna það sjálfur að Robbo er ekki í neinum heimsklassa. En á meðan hann er markvörður liðsins míns mun ég ekki fara í neitt skítkast um hann. Ég átti ekki við að Robbo væri góður af því að hann spilar nú einusinni með landsliðinu. Við getum hinsvegar verð stolltir af þeirri staðreynd að landsliðsmarkvörður Englendinga spilar með Spurs. Það þykir mikill heiður og draumur hvers markvarðar. Þess vegna erum við Stolltir af því að hann sé ENO.

Sicknote sagði...

Eitt enn sem mér finnst svolítið gaman að vellta fyrir mér. Ef þessi hópur stuðningsmanna sem vill alltaf meira og meira og sætta sig ekki við neitt annað er hjá öllum félögum, hverjar eru þá kröfurnar hjá Börsungum. Þeir hugsa kannski "okei, við unnum deildina og meistaradeildina í fyrra. Við erum búnir að styrkja liðið þannig að það er að sjálfsögðu krafa að liðið verði meistarar í báðum þessum keppnum. Við náðum því í fyrra en nú er liðið skipað sterkari leikmönnum. Það er því krafa að við vinnum þær keppnir sem okkur tókst ekki að vinna í fyrra líka. Allt annað er óviðunandi og ef þjálfarinn getur ekki séð til þess að liðið vinnur þetta, þá má hann fara því þá þurfum við bara betri þjálfara."

Það er ég alveg viss um að ef Liverpool hefði unnið deild og meistaradeild í fyrra hefði þessi umtalaði hópur gert þær kröfur að Liverpool myndi vinna báðar bikarkeppnirnar líka á næsta tímabili.

Þessum hópi finnst sjálfsagt ekkert athugavert við þetta. Þeir nota þau rök að ef liðið er sterkara nú en í fyrra þá vinna þeir pottþétt það sama og í fyrra og afhverju ætti þeir þá ekki að vinna hitt líka fyrst þeir eru orðnir betri en í fyrra.

Nafnlaus sagði...

ManU er ekki gott dæmi. Liðið þurfti ekki að eyða svo miklu, einfaldlega vegna þess að þeir hafa eytt næstmest allra liða á Englandi árin tvö þar á undan.
Ég er hinsvegar sammála flestu sem Spursarinn skrifar og dáist að því að hann hafi nennu til að halda þessari síðu úti, mér finnst margir vera ansi fljótir að snúa bakinu við leikmönnum og stjóra um leið og vélin hikstar aðeins. Ég held einmitt að stærsta ástæðan fyrir löku gengi okkar manna síðustu fimmtán árin sé óþolinmæði. Menn hafa verið reknir á fyrstu hindrun og enginn stjóri okkar hefur náð að byggja upp, til þess var aldrei tími. Ef Ferguson hefði komið til Spurs eins og til stóð upp úr 1985 hefði hann örugglega verið rekinn áður en hann hefði náð að setja mark sitt á liðið. Við erum ekki eini klúbburinn sem er svona, en ef menn ætla að fara að afhöfða Jol þá getum við verið viss um það eitt að eyðimerkurgangan verður lengri.

Nafnlaus sagði...

Jæja á nú að fara að segja að spursarar séu á sama leveli og Liverpool. Nei við verðum að átta okkur á því að saga Liverpool er einfaldlega á þann veg að stuðningsmenn eru vanir góðu. Þar af leiðandi eru kröfurnar miklar. Ég hef svo sem verið einn af þessum sem að hefur kallað eftir því að losa okkur við Benitez. Ég er allavega ekki á því að hans stíll sé Liverpool stíll alveg eins og Houllier stílinn var það ekki heldur. Svo að ég hafi gaman af fótbolta vill ég sjá skemmtilegar sóknir en ekki ein eða tvær sóknir og síðan á að treysta á að andstæðingurinn skori ekki fleiri en 1 mark. Að vísu hefur þetta farið skánandi hjá Benitez að undanförnu þrátt fyrir tapið gegn Blacburn.
En að ykkar liði Spurs.... Martin Jol er að móta lið sem að sækir á skemmtilegan máta með nýtingu kantamanna og aggresiveri sókn liðsheildar. Tottenham er sofandi risi sem að hefur að vísu verið sofandi ansi lengi. Þið hafið alltaf verið það lið sem að menn tali um að það búi meira í en það sýni. Það vantar ennþá stöðuleika í liðið en það er eins og að það sé að koma að einhverju leyti, allavega spilamennskan er með skemmtilegra móti. Liverpool og Tottenham eru svipuð að getu, svipaður óstöðuleiki um þessar mundir. En þó svo að það sé margt líkt með þessum liðum þá er það bara sagan sem leyfir okkur Liverpool mönnum að vera aðeins kröfuharðari. Gangi ykkur síðan vel í næsta leik.
kveðja kiddi Liverpool maður

Sicknote sagði...

Garth Crooks.
Það sem ég var að nefna með Man U var að það er lið sem þurfti ekki að slípa sig saman í byrjun leiktíðar. Það kemur einn nýr maður inn í liðið og því gjörbreytist ekki leikur liðsins. Það gjörbreytist hinsvegar leikur liðsins þegar kannski 5 leikmenn koma nýjir inn í byrjunarliðið. Þá fer að sjálfsögðu mikill tími í að liðið fari að vinna eins og smurð vél.

En takk fyrir hlý orð í minn garð
;)

Kiddi Magg
Ég var reyndar búinn að gleyma þér í þessu samhengi. Ég hefði þá í virðingaskyni kannski dregið úr stóru orðunum í garð stuðningsmanna Liverpool *lol*

Það virðast vera svolítil álög á Liverpool. Leikmenn koma til þeirra og það er bara eins og þeir séu í einhverjum kryptonítbúningum. Sjáum Morientes sem ekkert gat hjá ykkur bæði fyrir og eftir dvölina á Anfeild hefur þetta verið snillingur. Mér skillst að Kronkampf eða hvað hann nú hét sé að brillera hjá sínu gamla félagi.

Svo getum við tekið stjórana kannski líka. Houllier var hátt metinn áður en hann kom til ykkar og er nú að brillera í Frakklandi. Benitez var að gera svakalega góða hluti áður en hann kom til ykkar (mér finnst hann reyndar enn vera að gera gríðarlega góða hluti).

En málið er að lið ganga í gegnum svona "glory tímabil". Fyrir nokkrum árum var Arsenal að ganga í gegnum sitt glory tímabil og nú hefur það verið Chelsea. Við getum þó huggað okkur við það að glory tímabilin standa yfirleitt bara í örfá tímabil. Það er bara spurning hvaða lið mun taka við af Chelsea, ef til vill er Man U. að gera það núna. En ég spái því að á næstu 10 árum verði bæði Liverpool og Spurs búin að upplifa glory tímabil.